Karboksyterapia

Karboksyterapia w kosmetologii i medycynie estetycznej przynosi trzy główne efekty: 

Stymulacja syntezy kolagenu – uraz skórny i zwiększona ilość tlenu poprawia skuteczność fazy regeneracji i biorewitalizuje skórę.

neoangiogeneza – tworzenie nowych naczyń krwionośnych, efekt istotny zwłaszcza przy redukcji cellulitu, ponieważ większa ilość naczyń ułatwia usuwanie toksyn z tkanki podskórnej.

lipoliza – uruchomienie naturalnego systemu redukcji tkanki tłuszczowej. Stymulowane są baroreceptory, co prowadzi do syntezy związków aktywujących lipazę.

Mechanizm działania karboksyterapii jest dwukierunkowy:

Efekt biochemiczny – kwas węglowy powstały z CO2 dysocjuje na jony H+ i HCO3-. Jony H+ zmniejszają lokalne pH, co zmniejsza powinowactwo hemoglobiny do tlenu i zwiększa się jego uwalnianie do tkanek. Zwiększa się też przepuszczalność ścian naczyń kapilarnych i wzrasta elastyczność włókien kolagenu. Redukcja jonów Ca, Na i K w płynie pozakomórkowym przywraca normalne pH. Powstaje efekt przeciwbólowy i rozkurczowy.

Efekt mechaniczny – związany z ciśnieniem, z jakim wprowadzamy CO2 do tkanek. Najprawdopodobniej baroreceptory inicjują proces endogennej lipolizy. Duża dawka gazu przypuszczalnie dodatkowo rozrywa zwłóknienia i błony komórkowe adipocytów. Wybór ciśnienia jakim oddziałujemy na baroreceptory jest intuicyjny – nie ma możliwości pomiarowych.